چرک نویس

تا حالا شده 5 دقیقه به فقیری که سر چهارراه واسه چندرغاز پول خودشو به هزار درد و مرض می زنه فکر کنی؟

بعضی وقتا این آدم هارو و می بینیم و تو دلمون میگیم خدایا شکرت.شکرت که ما سالمیم،شکرت که ما حداقل به نون شب محتاج نیستیم،شکرت که مجبور نیستیم واسه یک لقمه نون به مردم دروغ بگیم.

چرا ما باید این همه فقر تو کوچه و خیابون داشته باشیم؟چرا بچه 10 سال به جای اینکه به فکر درس و مشقش باشه باید بیاد جلوی ما دست دراز کنه...

خدایا.تورو به اون عظمتت نزار که محتاج بشم.نزار  به عاقبت معتاد فقیری که واسه 1 گرم جنس هزار کار نا ممکن رو ممکن می کنه دچار بشم.

می دونم خیلی از فقرا هستند که آبرومند زندگی می کنند و حرمتشون از بعضی پولدارای بالاشهر نشین هم بیشتره...اما یک سری هم مجبورند.مجبورند که غرور و عزتشون رو زیر پا بزارن و دستشون رو جلوی ما دراز کنند.

پس بهتره قبل از اینکه حرمتشون بشکنه بهشون کمک کنیم تا آبرومند زندگی کنند.