چرک نویس

واقعا باید برای حال فرهنگ ایران و آداب ایرانیان تاسف خورد...

ما خودمون داریم دو دستی فرهنگمون رو نابود می کنیم.

مثل اینکه 25بهمن  روز ولنتاین هست و خیلی دارند خودشون رو برای اون روز آماده می کنند تا کسی که دوستش دارند رو شگفت زده کنند.

می دونستید 29 بهمن روز سپندارمذگان  ماست؟همون روز عشق ایرانیان!

برای اینکه ملتی در تفکر عقیم شود، باید هویت فرهنگی تاریخی را از او گرفت. فرهنگ مهم ترین عامل در حیات، رشد، بالندگی یا نابودی ملت ها است.بعضی ها سعی دارند این فرهنگ غنی رو از ما بگیرند...البته بیشتر خودمون مقصر هستیم که باید اکثر کارهامون تقلیدی از غرب باشه!

البته هنوز هم دیر نشده که روز عشق رو از 25 به 29 منتقل کنیم.چیه؟کلاسش پایین؟نترس.اگر شریکت انقدر دوست داشته باشه می تونه 4 روز صبر کنه!

از هر بچه مدرسه ای که در مورد والنتاین سوال کنی می داند که “در قرن سوم میلادی که مطابق می شود با اوایل امپراطوری ساسانی در ایران، در روم باستان فرمانروایی بوده است بنام کلودیوس دوم. کلودیوس عقاید عجیبی داشته است از جمله اینکه سربازی خوب خواهد جنگید که مجرد باشد. از این رو ازدواج را برای سربازان امپراطوری روم قدغن می کند. کلودیوس به قدری بی رحم و فرمانش به اندازه ای قاطع بود که هیچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت. اما کشیشی به نام والنتیوس (والنتاین)،مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می کرد. کلودیوس دوم از این جریان خبردار می شود و دستور می دهد که والنتاین را به زندان بیندازند. والنتاین در زندان عاشق دختر زندانبان می شود. سرانجام کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق، با قلبی عاشق اعدام می شود… بنابراین او را به عنوان فدایی و شهید راه عشق می دانند و از آن زمان نهاد و سمبلی می شود برای عشق!”

اما کمتر کسی است که بداند در ایران باستان، نه چون رومیان از سه قرن پس از میلاد!، که از بیست قرن پیش از میلاد، روزی موسوم به روز عشق بوده است!

بیاید فرهنگ خودمون رو بازآفرینی کنیم...